- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
H ιατρική των περασμένων δεκαετιών, ακόμα περισσότερο εκείνη των περασμένων αιώνων, υπήρξε ένα legit show τρόμου, με αιματοχυσίες, εμετούς και χορήγηση σκληρών ναρκωτικών.
Κι όμως, οι θανατηφόρες ουσίες που θα δεις παρακάτω, κάποτε πιστεύονταν πως ήταν σπουδαία γιατρικά.
Αρσενικό
Ας πούμε πως το αρσενικό είναι ένα υγρό (ένα δηλητήριο) που δεν θα ήθελες να κεράσεις ούτε τον χειρότερο εχθρό σου. Αυτό όμως δεν εμπόδιζε πολλές αρχαίες κοινωνίες από το να το χορηγούν σε ασθενείς που έπασχαν από καρκίνο ή άλλες σοβαρές ασθένειες.
Ηρωίνη
Το 1890, η εταιρεία Bayer συνιστούσε ασπιρίνη και ηρωίνη για το βηχαλάκι και το κρύωμα, αλλά και κάθε αναπνευστική πάθηση. Σύντομα αποκαταστάθηκε από την -πιο safe για τον χρήστη -μορφίνη.
Χλωροφόρμιο
Στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, η ιατρική της εποχής προβληματιζόταν: «Πώς θα μπορούσαμε να ναρκώνουμε έναν ασθενή για να τον εγχειρήσουμε, χωρίς να μας μείνει στα χέρια;» σκέφτονταν, ή κάτι τέτοιο. Το 1847, ο Σκοτσέζος γιατρός James Simpson δοκίμασε για πλάκα (!) να ναρκώσει 2 φίλους του με χλωροφόρμιο και σύντομα αυτή η πρακτική υιοθετήθηκε και σε ιατρικές επεμβάσεις. Ακριβώς ένα αιώνα αργότερα και με τη νάρκωση να έχει γίνει μια από τις κύριες αιτίες θανάτου κατά τη διάρκεια εγχειρήσεων, το χλωροφόρμιο αντικαταστάθηκε από ασφαλέστερες ουσίες.
Ούρα
Θυμάσαι εκείνο το επεισόδιο των «Friends», όπου η Monica έχει τσιμπηθεί από τσούχτρα και ο Chandler τη «γιατρεύει» με τα ούρα του; Κι όμως, για αρκετά χρόνια, σε πολυπληθείς χώρες με δυσκολία πρόσβασης σε φάρμακα, όπως η Ινδία, η πόση ή οι μαλάξεις ούρων, θεωρούνταν ως το ιδανικό φάρμακο για κάθε ασθένεια.
Κοκαΐνη
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η κοκαΐνη πωλούνταν στα φαρμακεία ως ένα -αρκετά δημοφιλές- παυσίπονο, ενώ και ο Sigmound Freud χορηγούσε κοκαΐνη σε ασθενείς του. Στο πέρασμα των χρόνων διαπιστώθηκε πόσο εθιστική ήταν αυτή η ουσία και απαγορεύτηκε η εμπορική διάθεση της.
Αιματοχυσία
Από την αρχαιότητα, ως και τα τέλη του 19ου αιώνα, το «κακό αίμα» θεωρούνταν η αιτία για πολλές ασθένειες, όπως η πανώλη, η ανεμοβλογιά και η επιληψία. Γι` αυτό και η αιματοχυσία, έμοιαζε το μόνο φάρμακο. Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα ξεκίνησαν να ακούγονται οι πρώτες φωνές γιατρών που έλεγαν ότι το ανελέητο χαράκωμα ασθενών συνήθως σκοτώνει και δεν γιατρεύει.
Eμετικά
Τελικά, κατά τον 19ο αιώνα, το καλύτερο φάρμακο για κάθε ασθένεια, ήταν να «στραγγίξεις» τελείως από αίμα και κάθε σωματικό υγρό. Τα εμετικά φάρμακα, ήταν τοξικές ουσίες που προκαλούσαν εμετό στον ασθενή. Με αυτή τη διαδικασία, οι γιατροί της εποχής θεωρούσαν πως ο ασθενής απέβαλλε τις ουσίες που προκαλούσαν τα συμπτώματα της ασθένειας του. Σταματάω να γράφω γιατί νιώθω μια αναγούλα..
Βδέλες
Βδελίτσες. Γλυκά (#not) σκουληκάκια που μπορούν να σου πιουν το αίμα με μεγάλη ευχαρίστηση. Υπήρξε -λιγότερο οδυνηρό-υποκατάστατο της αιματοχυσίας στην ιατρική του 19ου αιώνα, που ξεχάστηκε γρήγορα.
Λοβοτομή
H λοβοτομή, γνωστή και ως τομή του πρόσθιου λοβού, έγινε αρκετά δημοφιλής στην ψυχιατρική της δεκαετίας του 1940. Με αυτή τη μορφή εγκεφαλικής βλάβης, πίστευαν ότι «θεραπεύονται» οι νοητικές ασθένειες. Παρ`όλα αυτά, η λοβοτομή άφηνε συχνά τα θύματα της σε κατάσταση «φυτού» και σύντομα καταργήθηκε.
Υδράργυρος
«Μετράω τον πυρετό μου, πιάνει ο υδράργυρος φωτιά» έλεγε το ρεφρέν μιας trash επιτυχίας από τα 80`s. Όμως στη αρχαία Ελλάδα, ο υδράργυρος δεν εγκλωβιζόταν σε θερμόμετρα, αλλά έρεε άφθονος πάνω σε σώματα ασθενών, ως παυσίπονο μαντζούνι, το οποίο ενίοτε και κατάπιναν. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως μέχρι και πριν από έναν αιώνα (1920), αρκετά φαρμακεία στην Αμερική πωλούσαν υδράργυρο, ως φάρμακο. Στη δεκαετία του 1950 διαπιστώθηκε (επιτέλους) πως ο υδράργυρος είναι ένα δηλητήριο, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες και θάνατο.
Πηγή: RiseGr