22 καταστάσεις που μάλλον ντρέπεσαι να παραδεχτείς πως έχεις βιώσει

Δεν είσαι αντικοινωνικός, είμαστε σίγουροι γι`αυτό (αφού διαβάζεις RISE, duh;)(Ή δεν έιμαστε και πολύ σίγουροι εφόσον το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Rise αλλά τώρα το διαβάζεις στο B4S, οπότε ξανασκέψου το). Δεν είσαι όμως και ο πιο νορμάλ άνθρωπος του κόσμου και αυτό είναι κάτι πολύ συναρπαστικό.
Είμαστε τουλάχιστον βέβαιοι πως σίγουρα ζεις τις παρακάτω καταστάσεις, δεν καταδικάζουμε σε καμία περίπτωση την καφρίλα που εμπεριέχουν και να είσαι σίγουρος πως θα μείνει μεταξύ μας.
Όταν σχεδόν παθαίνεις κρίση πανικού όταν η ταμίας στο σούπερ μάρκετ ήδη εξυπηρετεί τον επόμενο πελάτη και εσύ δεν έχεις προλάβει να βάλεις τα ρέστα σου στο πορτοφόλι.

Όταν κάποιος μπαίνει μπροστά από το αντικείμενο που θες και προσποιείσαι ότι κοιτάζεις κάτι άλλο μέχρι να φύγει από τη μέση

Όταν σε πιάνει κράμπα και είσαι σχεδόν σίγουρος πως είσαι ετοιμοθάνατος.

Όταν μιλάς στο τηλέφωνο και κόβεις βόλτες.

Όταν ακούς τη φωνή σου ηχογραφημένη και ξαφνικά παθαίνεις υπαρξιακή κρίση.

Όταν δοκιμάζεις την τσιμπίδα σε ό,τι υπάρχει γύρω σου, τετράδια, στυλό, πιάτα, ανθρώπους, για να δεις αν συνεχίζει να τσιμπάει σωστά.

Όταν έχεις φάει σπακανόριζο και ένα μήλο και ξαφνικά νιώθεις βήγκαν και σούπερ υγιής. Επιβράβευσε τώρα τον εαυτό σου με ένα πέρκερ. 

Όταν είσαι έξω για φαγητό και το διπλανό τραπέζι φωνάζει ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ

Όταν ανοίγεις χάρτινη συσκευασία από τσίχλα, καραμέλα, σουβλάκι, κλπ και τρως και λίγο χαρτάκι, αλλά αυτό απλώς, δεν σε νοιάζει, καθόλου.

Όταν ξέρεις πολύ καλά πόσο κάνει 5*5, αλλά το ξανακάνεις μια ακόμα φορά στο κομπιουτεράκι, γιατί φοβάσαι ότι μπορεί και να πάσχεις από διαταραχή ελέγχου των παρορμήσεων. (δεν βρίσκω άλλο λόγο)

Όταν βλέπεις εκείνη την τέλεια σειρά και έχεις υποσχεθεί σε κόσμο να πάτε για καφέ μαζί. Και πρέπει να φύγεις. Και «έλα, σε 10 είμαι εκεί» λες στο τηλέφωνο ενώ βάζεις να παίξει το επόμενο επεισόδιο.

Όταν ακούς ένα pop αστείο από τις meta-ειρωνικές αναφορές του «Community» και γελάς, παρ`ότι δεν έχεις καταλάβει λέξη.

Όταν έχεις άρνηση να φύγεις από το σπίτι, από το κρεββάτι, από το πάπλωμα.

Όταν πέφτεις για ύπνο και η ώρα είναι 2:45 και σκέφτεσαι «χμμμ, έχω ακριβώς 3450 λεπτά ύπνου».

Όταν σε παίρνουν τηλέφωνο τη στιγμή που τσατάρεις με κάποιο πολύ ενδιαφέρον άτομο στο Messenger και βραχυκυκλώνεις, σταματάς, περιμένεις να τελειώσει το «κλιγκικλιγκι» της κλήσης, για να συνεχίσεις το τσατ.

Όταν ανοίγεις τα μάτια ενώ κάνεις ντους, νιώθοντας ανυπέρβλητα ριψοκίνδυνος.

Όταν κλείνεις τη μουσική γιατί ψάχνοντας την Λεωφόρο Θηβών, βρέθηκες στην Ομόνοια

Όταν θεωρούσες δεδομένη τη μύτη σου όταν δεν ήταν βουλωμένη και τώρα που είναι (βουλωμένη), αναρωτιέσαι αν ποτέ θα επιστρέψει αυτό το αίσθημα ανεμελιάς

Όταν προσπαθείς να φτιάξεις το τηλεκοντρόλ αλλάζοντας τις θέσεις των μπαταριών, πατώντας τα κουμπιά από μεγαλύτερη απόσταση, ρίχνοντας το στην οθόνη, κλπ. (Τι, μόνο εγώ;)

Όταν μπαίνεις στο H&M/σουπερμαρκετ/σουβλατζίδικο/καφέ της γειτονιάς σου και δεν παίρνεις απολύτως τίποτα. Και νιώθεις ένοχος (πολύ).

Όταν οι φίλοι σου κάνουν σχέδια και σε συμπεριλαμβάνουν μέσα σε αυτά και δεν θέλεις να τους χαλάσεις τον ενθουσιασμό. Φυσικά και όταν θα συμβαίνουν αυτά τα σχέδια θα είσαι στο κρεββάτι για ύπνο.

Όταν συναντάς καθημερινά εκείνον τον καφετζή/γείτονα/συνάδελφο και του δίνεις αυτήν την «δεν σου αξίζει να πούμε καλημέρα» ξινή εκφρασούλα 
   

Πηγή: Rise

# Καταλαβαίνω κάποιος να μην έχει ζήσει ορισμένες (όχι όλες) καταστάσεις αλλά δε καταλαβαίνω με τίποτα γιατί να μην το παραδεχεί κάνείς. Όλοι είμαστε λίγο "βλαμμένοι" ορισμένες φορές ανεξαρτήτως να κάποιοι από εσάς είστε τέρατα εφυϊας ή τέρατα γενικά. 
Και αν είσαι αντικοινωνικός τι έγινε ρε φίλε πειράζει κανέναν (αν το θεωρείς φυσιολογικό εκεί υπάρχει πρόβλημα) αυτή είναι η φάση σου τώρα οπότε οι άλλοι ας προσαρμοστούν.  

#2 Ο τίτλος που είχα βάλει στην αρχή για το άρθρο αυτό ήταν αυτός: "22 καταστάσεις που μάλλον ντρέπεσαι να παραδεχτείς πως βιώσει" τώρα δύο πιθανότητες υπάρχουν, ή είστε καλοί άνθρωποι και δεν το ξεφτιλίσατε στα σχόλια ή είστε τόσο στα αρχίδια σας που δεν σας ενδιέφερε και ούτε που καθήσατε να ασχοληθείτε.